Mark LitjensJongste loot aan de DS-boom is DS 3 Crossback gedoopt. Het hoogpotige broertje van de DS 3 en het kleinere broertje van de DS 7 Crossback. En net zoals zijn familie is het vooral een chique auto. En een statement dat de compacte middenklasse niet saai hoeft te zijn.
Wie door Hommeage bladert, ziet meer DS-verhalen. Dat is niet omdat ik er geld voor krijg – integendeel: het rijden van testauto’s en het bezoeken van persbijeenkomsten kost mij geld. Nee, het gaat mij om het onderscheidend vermogen van dit jonge merk: in uiterlijk, in luxe en in techniek. Bovendien: het luxemerk van Citroën loopt graag te koop met kokette Franse kernwaardes, zoals ‘élégance’ en ‘joie de vivre’. Waardes die velen onder ons zoeken en zochten tijdens vakanties in het land of in Franse auto’s. Waardes die niet altijd meer eenduidig zijn te vinden in de Franse merken van vandaag de dag, behalve bij DS dan.
Voorliefde
Mijn voorliefde voor Franse auto’s (mijn ervaringslijst: Peugeot 205, Citroën BX, 2x Renault 4, 2x Peugeot 406 Break, Peugeot 307 SW) stamt uit de tijd dat ik een Fiat Uno (uit 1985) reed. Die moest (wel vaker) even logeren bij de lokale mecanicien en telkens kreeg ik een hele grote Peugeot 505 Break van medio jaren tachtig mee. Een wereld van verschil, al zijn beide productielanden buren. Toen ik na de laatste ademtocht (oftewel olielekkage) van de Uno overstapte op een D-Kadett, moest ik nog vaak denken aan die Peugeot. Het comfort, de ruimte, de heerlijk (zachte) stoelen, het zoeven over de weg. Versus de functionaliteit en harde Opel-stoelen. Dat er uiteindelijk een 205 op de stoep stond, was een logisch vervolg.
Reizen
Tot zover mijn ‘verantwoording’. Terug naar de DS 3 Crossback. Zoals gezegd een model dat niet alleen chique oogt, maar dit ook is. Een auto waarmee je overal kunt voorrijden, waarin je graag iemand meeneemt op reis. Je maakt er tenslotte geen ritjes in, maar reizen. De hele ambiance van het interieur is gericht op welbehagen: mooie materialen, weinig afleiding in de zin van overbodige knoppen, toeters en bellen. Gewoon een functioneel schermpje waarmee alles te regelen is.
Hamerslag
De afwerking van knoppen, net zoals in de DS 7 Crossback, in de middenconsole, valt opnieuw op: kleine putjes in het oppervlak zorgen voor een fraaie structuur. ‘Clous de Paris’ noemt chef-designer Ivo Groen (lees hier ons interview met Ivo Groen) het. ‘Parijse spijkers’. Een structuur die Groen heeft afgekeken van tasontwerpers uit de Franse lichtstad. Het productieproces is niet eenvoudig, aldus Groen, maar het is de moeite meer dan waard vanwege de unieke uitstraling.
Deken
Fijne stoelen, hogere instap, prettige ambiance en een warme deken van luxe reizen met je mee. Fijn stukje muziek, alle elektronische assistenten op stand-by voor extra comfort en veiligheid. En gaan. Ver gaan. Of dit beeld in werkelijkheid stand houdt, vertellen we later nog wel een keer.
Luxepap
Het uiterlijk brokkelt overigens voor een flink deel mee in de luxepap. De hoekige en toch ronde vormgeving, de slangachtige koplampen aan weerszijde van de grote, imposante grille, het haaienvinnetje op de B-stijl om wat extra ‘bite’ mee te geven, zijn hoge, wulpse kont, dakspoilertje, chromen lijsten: afhankelijk van de uitvoering is het een oogfeest op wielen. Onderscheidend zelfs, iets waar veel autoliefhebbers best een extra stukje geld voor over hebben.
Elektrisch
De echte test moet nog beginnen, maar de verkoop is al van start gegaan. Prijzen beginnen bij € 30.190, met keuze uit drie benzinemotoren (handgeschakeld met 100 pk en twee automaten met of 130 óf 155 pk) en twee diesels (handgeschakeld 100 pk, automaat 130 pk). Heb je liever een emissievrije versie, dan word je op je wenken bediend. Mits die wenken kunnen wachten, want de zogenaamde elektrische E-TENSE (actieradius 300 km volgens WLTP) volgt later dit jaar. Net zoals de prijs er van, maar je kunt hem wel alvast reserveren. Liever meer info over de brandstofversies? Kijk dan op de DS 3 Crossback webpagina’s.
