Hoe lang zijn twee ogen nog genoeg?

Een veel besproken vernieuwing in het voetbal van vandaag de dag: de videoscheids. Afgelopen speelronde werd er weer om geroepen, na rood bij PSV en slechts een vrije trap bij Ajax, voor vrijwel hetzelfde vergrijp. De videoscheidsrechter. Voor de één een vorm van gerechtigdheid, voor de ander niks meer dan een doorn in het oog. Maar voor beide partijen valt iets te zeggen. Bovendien: de videoscheids doet veel dingen goed, maar is helaas nog niet foutloos.

Waar komt de videoscheids vandaan?

Foto: Thomas William / Unsplash

Het ontstaan van de videoscheids in de voetbalwereld is grotendeels te danken aan Nederlandse inbreng. Onder andere door voormalig Oranjeheld Marco van Basten. Hij is bij de FIFA verantwoordelijk voor technologische ontwikkelingen in het voetbal en heeft zodoende bijgedragen aan de totstandkoming van de videoscheids. De eerste tests werden uitgevoerd in ons land: op 21 september 2016 debuteerde de videoscheids wereldwijd in een officiële wedstrijd op het hoogste niveau, de KNVB-bekerwedstrijd tussen Ajax en Cambuur.

Foto: Jose Azmitia / Unsplash

Waar wordt de videoscheids gebruikt?

Ondanks de behoorlijke bijdrage van  ons landje, hebben landen met meer financiële voorzieningen voor de sport Nederland helaas ingehaald, waaronder de competities in Duitsland, Italië en Portugal. In Nederland wordt de videoscheids vooralsnog alleen gebruikt in de bekercompetitie. De Eredivisie volgt mogelijk op korte termijn,  maar dit zijn nog slechts plannen.

Pros

Zoals gezegd kent de videoscheids voor- en nadelen. Het grote voordeel is natuurlijk zijn beoogde doel: zorgen voor meer rechtvaardigheid in het spel. De ‘echte’ scheidsrechter heeft namelijk maar twee ogen, die natuurlijk niet alles in de gaten kunnen houden. Met behulp van video kan hij echter alles zo vaak terug kijken als maar nodig is, vanuit alle mogelijke hoeken.

Foto: Willian Justen de Vasconcellos / Unsplash

Cons

Dit alles heeft echter ook  nadelen. Het duurt bijvoorbeeld soms best even voor de videoscheids zijn beslissing heeft genomen. Zo kan er bij wijze van spreken een doelpunt worden gemaakt dat na twee minuten alsnog wordt afgekeurd omdat er bij het terugkijken – terwijl het spel doorgaat – vlak vóór het doelpunt een handsbal wordt geconstateerd. Bovendien is de beslissing van de videoscheids nog altijd een menselijke beslissing: de ene videoscheidsrechter ziet een handsbal niet als opzettelijk, terwijl een ander dat misschien wel doet.

Terug naar Nederland

Speelronde 24 in de Eredivisie maakte weer eens duidelijk dat een videoscheids zeker iets kan toevoegen, hoewel men daar in Amsterdam weer anders over denkt. PSV’er Hirving Lozano raakte op zaterdag met zijn onderarm het gezicht van Heerenveen-verdediger Lucas Woudenberg, waarna Lozano net voor rust voortijdig mocht gaan douchen vanwege de rode kaart die hem door scheidsrechter Dennis Higler werd getoond. Een dag later vond er een soortgelijk incident plaats tijdens de wedstrijd tussen PEC Zwolle en Ajax. PEC-speler Bram van Polen weet namelijk na deze wedstrijd precies hoe de elleboog van Ajacied Klaas-Jan Huntelaar er uit ziet, omdat de nummer negen van Ajax deze in het gezicht van Van Polen zwaaide. Het moment zelf ontging de scheidsrechter, waardoor Huntelaar wél vrolijk door mocht voetballen.

Resultaat

PSV gaf na de rode kaart een voorsprong uit handen waardoor het gelijk speelde, terwijl Ajax gewoon met elf man de overwinning over de streep trok. Nota bene door een doelpunt van …. Huntelaar. Hoe had dit resultaat eruit gezien met videoscheids?

Foto: Glen Carrie / Unsplash